Als je van plan bent de marathon van New York te lopen, zoals ik, dan start je met trainen in de zomer. In Nederland is het warm weer geweest, en nog steeds. Maar als het warm is in Nederland, dan worden gelijk diverse maatregelen getroffen.
Bij ons in Italië hoor ik nooit iets over “wat te doen bij hittegolf”. Vorig jaar hebben we van mei tot oktober elke dag tropische temperaturen gehad, en momenteel is het bijna niet minder dan 35 graden. Maar hittegolf of Siberische kou, hier gaat alles gewoon door, ook de trainingen dus.
Met warm weer gaat mijn voorkeur uit naar trainen in de vroege uurtjes, zo rond 7 uur. Dan is het buiten nog goed te vertoeven. Uiteraard drink ik veel voor,- tijdens en na het trainen. Niet alleen water, maar ook de nodige voedingssupplementen neem ik in.
Mijn 15e marathon
New York is mijn 15e marathon, en ik kan niks anders zeggen dat ik er enorm naar uitkijk. Ik doe deze marathon voor de 2e keer.
De trainingen verlopen vooralsnog erg goed. Ik heb geen blessures. Maar ik heb nog een hele weg te gaan voor de New York marathon, dat weet ik.
Trainen voor de marathon
Deze week staat 70 km in de planning. Bastiaan Schellekens, mijn trainer uit Rotterdam heeft een perfect marathonschema voor mij gemaakt die precies bij mijn loopstijl en conditie past.
Een PR, onder de 3:14, zal er wellicht niet inzitten. NY is geen snelle marathon, maar hoe dan ook, ik ga niet naar Amerika om een wandeling te maken.
Ik wil de marathon van NY goed lopen, en daar ben ik nu hard voor aan het trainen.
Gisteren was de jubileumloop in Rotterdam van de RRC: Rotterdam Running Crew. Je kon 3, 6 of 9 km lopen. Het was de 50e editie, maar voor mij de 1e keer!
De Rotterdam Running Crew is voor iedereen. Tijdens al die 50 runs hebben ongeveer 100.000 hardlopers totaal meegedaan. De run is ongeveer 10x in het jaar, en wordt groots georganiseerd.
Ze zijn klein begonnen in 2013, maar het is nu, anno 2018, een serieus sportevenement geworden!
De DJ, en de house muziek maken van de warming-up een groot feest. We waren op de jubileumrun in Plaswijckpark met ongeveer 2000 man. Ik was erbij, en ik kon niet geloven dat er werkelijk zoveel mensen waren. Ik vond het geweldig.
Runs in Italië
In Italië heb je ook vergelijkbare runs in steden. Zo ken ik “Firenze Corre” in Florence van Fulvio Massini, maar dat is niet meer. Nu heet dat “Corri con Noi”, oftewel “Loop met ons”.
Running in Florence
Persoonlijk vind ik dit leuke initiatieven. Of het nu in Rotterdam is of in Florence. Het brengt mensen bij elkaar. Jong of oud, iedereen hoort erbij. Het gaat om het samen sporten, bewegen en gezelligheid.
Ik vond het een mooie ervaring om mee te doen met de jubileumrun. Ik hoop in de toekomst vaker mee te kunnen lopen met de Rotterdam Running Crew. Helaas is dat niet altijd mogelijk, omdat ik in Italië woon. Maar als het even kan, ben ik er graag weer bij, want…
Zoals we weten worden wijnvaten hoofdzakelijk gebruikt voor de wijnrijping. Maar soms worden ze ook toegepast voor sportieve en historische doeleinden: Bravio delle Botti.
De Bravio delle Botti is de jaarlijkse race van de wijnvaten in Montepulciano. Het is de meest bekendste wijnvaten race in Italië.
Spingitori “runners”
De Bravio delle Botti is een terugkerend evenement in het historisch centrum van Montepulciano.
Wijnvat
Een wijnvat weegt zo ongeveer 80-85 kilo. Tijdens de race wordt het wijnvat door het centrum van Montepulciano geduwd door twee “spingitori” oftewel twee hardlopers. De afstand is zo’n 1600 m in het historisch centrum van Montepulciano.
Contrade
De stad is niet plat, waardoor het duwen van de wijnvat extra zwaar is. Bij de wedstrijd strijden de 8 wijken (contrade) om de “Bravium”. De 8 wijken zijn: Cagnano; Collazzi; Gracciano; Le Coste; Talosa; San Donato; Voltaia en Poggiolo.
Alle wijken hebben hun eigen kleur en symbolen. Tijdens het evenement dragen de mensen een sjaaltje van zijn of haar contrada waarop de kleuren en het symbool afgebeeld staat.
Bravium
Bravium
De Bravium is een beschilderd doek met daarop de patroonheilige San Giovanni Decollato.
De Bravio delle Botti is één van de bekendste wijnvaten race in Italië. Je kunt dit evenement ongeveer vergelijken met de Palio van Siena. Tot de 18e eeuw was de Bravio een paardenrace, maar sinds 1974 is het een wedstrijd met wijnvaten.
Talosa team
Vooraf wordt volop getraind door de spingitori uit Montepulciano. De wijnvaten staan opgeslagen in een boerderij langs de weg van Montepulciano naar Pienza.
Heel idyllisch, en typisch Toscaans. Ik had het voorrecht bij een training aanwezig te zijn, om wat foto’s en video’s te maken.
Toscaanse landschap
Spingitori van Talosa
De twee runners van de wijk Talosa zijn Luca en Lapo. Talosa heeft de kleuren geel en rood.
De race is altijd op de derde zondag van de maand augustus. De week ervoor worden tal van activiteiten georganiseerd in Montepulciano.
Het is erg leuk om erbij te zijn, want niet alleen de wedstrijd is mooi om te zien, ook toeristen en locals ontmoeten elkaar om te eten of met elkaar wijn te drinken op de Piazza Grande: Vino Nobile di Montepulciano DOCG.
Eten en drinken tijdens het evenement
De middeleeuwse optocht
De wedstrijd Bravio delle Botti is eigenlijk waar het allemaal om draait. Voor de start is om 19.00 uur de optocht van de acht wijken in middeleeuwse kledij gevolgd door een voorstelling van de vlaggenzwaaiers op de Piazza Grande.
Vlaggenzwaaiers op de Piazza Grande
Wijnvaten worden klaargemaakt voor de race
Optocht in middeleeuws kledij
De “spingitori” letterlijk vertaald, de duwers, warmen zich in de tussentijd op voor de belangrijkste hardloopwedstrijd van het jaar.
Startsignaal
Na het startsignaal worden de wijnvaten met man en macht door de lopers door de smalle straatjes van Montepulciano omhoog geduwd. Op het scherm op de Piazza Grande kun je alles heel goed volgen.
Piazza Grande Montepulciano
De winnaars van de Bravio delle Botti “Voltaia”
De emoties lopen hoog op bij de “tifosi”
De emoties van de locale bewoners lopen op tijdens de race.
De vreugde bij het winnende team is prachtig om te zien. Iedereen omhelst elkaar, sluit elkaar in de armen en vieren de overwinning met tranen en geluk.
Daarna wordt de gewonnen Bravium overhandigd op de Piazza Grande aan de wijk die gewonnen heeft.
Op 25 augustus 2018 heeft Poggiolo gewonnen.
Emoties en vreugde bij de locals
De Bravio delle Botti is een prachtig en historisch sportevenement om een keer meegemaakt te hebben!
2 juni is het nationale feestdag in Italië. Het is de Festa della Repubblica, oftewel het feest van de Republiek. Op die dag is altijd de 13 km run langs het meer van Montepulciano:
Dit keer was de derde keer dat ik me had ingeschreven. Wat mij dit keer is overkomen is onvergetelijk. Ik heb een wedstrijd gelopen zonder startnummer!
Dit had ik aan mezelf te verwijten, omdat ik in de veronderstelling was dat de start om 9.45 uur was i.p.v. 9.30 uur.
Montepulciano is ongeveer 40 minuten rijden vanuit mijn huis (Castiglione del Lago). Daar aangekomen kreeg ik meegedeeld dat ik aan de late kant was. Ik dacht.. “Dit is echt weer iets voor mij!”.
Maar goed, met een pendelbusje van de organisatie werd ik samen met de nordic walkers en families naar de start gebracht. De wandelaars begonnen later dan de hardlopers.
Nog net voor aankomst stelde ik mijn Garmin in. Ik legde ergens mijn tas neer, en begon met rennen zonder startnummer.
Run Sylvia Run!
Als een “razende” liep ik langs alle andere hardlopers om in mijn ritme te komen.
Montepulciano Run
Ondanks alle hectiek heb ik genoten. Van de run zelf en van de mooie omgeving. Ik heb geen idee hoe ik ben geëindigd.
Bij de finish werd mij meegedeeld dat ik zonder startnummer niet geregistreerd werd. Jammer, maar ok! Ik was allang blij dat ik mocht starten.
De Eco Giro Lago di Montepulciano is een bekende run in Toscane. Niet alleen vanwege de mooie route, maar ook om al het eten en drinken bij de finish.
Eco Giro Lago di Montepulciano
Wat je allemaal kunt krijgen is uniek: wijn, bier, water, fruitsalade, rijst, pasta, brood belegd met verschillende vleeswaren, kaas, nutella en stukken taart.
Een waar genot! Het is een uitgebreide lunch waarop je de hele dag kunt teren.
Na de marathon van Rotterdam heb ik twee weken niet hardgelopen. Ik heb wat gewandeld, en zo af en toe de fiets gepakt. Maar verder heb ik niks gedaan.
Na het vele trainen in de winter lijkt het net alsof ik in een “gat” terecht ben gekomen. Dat lijkt wellicht overdreven, maar de nodige trainingsuurtjes zijn geteld.
Hardlopen
Hardlopen is mijn hobby, niet mijn werk. Laat ik dat voorop stellen. Ik kan er niet van leven. Competitief ben ik, maar dat ben ik in alles. Dat is (denk ik) een gezonde instelling bij sport en bij de dingen die je doet.
Deze week heb ik het trainen weer opgepakt. Ik moet zeggen dat ik me goed voel. Ik doe nog rustig aan.
Ik kijk een beetje rond waar ik de komende weken wedstrijden in Italië kan lopen. Wellicht denk ik aan een mooie 10 km in juni, of zelfs aan een halve marathon.
Dat laatste bewaar ik misschien voor na mijn marathon in november aanstaande.
Running
New York 2018 is mijn volgende marathon, en ik kan niks anders zeggen dat ik daar naar uit kijk. Niet alleen om te starten met trainen, maar ook de reis en de wedstrijd opzich.
Het wordt mooi, hoe dan ook. In allerlei opzichten.
Maar eerst zomer vieren, ijsjes eten en op vakantie gaan in Nederland.
Mensen stonden langs de kant te schreeuwen en te klappen. Mijn moeder riep me in de verte. Ik zag de oranje finish-boog op de Coolsingel. De speaker en de DJ knalden door Rotterdam. Ik zag nog 500 m te gaan, dit hadden de mooiste meters van mijn marathon moeten zijn…
Start marathon
In de ochtend vroeg sprak ik met een vriendin af in de winkel Run2Day op de Meent. We waren ruim op tijd. We kleedden ons om en liepen gezamenlijk naar het 1e startvak. Helemaal vooraan dus. Dat was fijn, want zo kon ik op het laatste moment nog een paar keer naar het toilet. Ja, van de zenuwen natuurlijk.
Voor de start sprak burgermeester Aboutaleb ons toe, en zong Lee Towers het traditionele lied: “You’ll never walk alone”.
Om 10 uur klonk het startschot. WHAM daar liepen we! De marathon van Rotterdam op 8 april 2018 was gestart.
Parcours marathon
De eerste helft liep ik perfect op schema. Om de 10 km nam ik mijn gelletjes, en geen drankpost heb ik overgeslagen.
Ik kon geen groepje vinden waarmee ik kon samenlopen. Ik heb bijna alles alleen gelopen. Maar het was windstil, dus ik hoefde me niet te schuilen voor de wind.
Marathon 2018
Het weer was wellicht iets aan de warme kant, maar voor mij persoonlijk is dat geen probleem. Ik kan goed tegen de warmte. Er stonden heel veel supporters langs het parcours, met daartussen vrienden en familie. Dat was echt wel heel mooi! Ik hoorde overal mijn naam. Het tempo 3:10 hield ik nog altijd vol, ik geloofde in een mooie PR.
In het Kralingse Bos liep ik nog altijd op schema, maar mijn benen werden zwaarder en zwaarder. Ik voelde me niet helemaal “helder” meer. Ik had pijn, ik was moe, ik wilde alleen maar stoppen met hardlopen.
Marathon 2018
De kracht en energie waren nauwelijks meer aanwezig. Ik was werkelijk leeg. Mijn trainer Bastiaan liep 2x naast me moed in te praten, maar ik kon bijna niet meer horen wat hij zei. Ik moest niet naar de grond kijken maar vooruit, dat kan ik me nog herinneren, maar verder… Het was alsof ik me afsloot van de buitenwereld.
Tijd was niet meer belangrijk, maar finishen. Ik zat in een gigantische dip.
De Coolsingel
Rechtsaf de Coolsingel op. Ik ging steeds meer door mijn benen zakken. Ik keek op de klok, en ik zag dat ik nog onder mijn PR liep 3:15,57 (Amsterdam marathon 2016). Maar het was alsof mijn lichaam niet meer verder wilde.
Ik zag nog 500 m te gaan, maar die 500 m leken wel kilometers voor mij. Mijn droom was te finishen in blijdschap met misschien nog een laatste sprintje op de Coolsingel, maar niks bleef mij bespaard. Ik heb geknokt. Door mijn benen gezakt, en rug gebogen liep ik over de finishlijn. HEL!
De 38e edite van de Rotterdam marathon heb ik gefinisht in 3:14,59.
Een Persoonlijk Record!
Marathon 2018
Daar ben ik blij mee natuurlijk. Nee, super blij! Eén minuut sneller zelfs. Dit was een mooie verrassing omdat finishen op de Coolsingel voor mij het maximale haalbare was!
Nu ben ik weer thuis in Italië, en soms kan ik me nog steeds niet voorstellen hoe ik deze marathon heb volbracht. Trots maar ook met verbazing dat mij dit is overkomen.
Elke marathon heeft zo z’n verhaal, maar eerlijk gezegd hoop ik dit nooit meer mee te maken. Met goede trainingen en voorbereidingen is het allemaal te doen, maar het moet ook leuk blijven.
We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue to use this site we will assume that you are happy with it.
